Londra, 2 Eylül 1666’da tarihinin en büyük yangınını yaşadı. Bu yangın “Büyük Londra Yangını” olarak adlandırıldı. Bu yangın sonucunda şehrin büyük bir bölümü yok olmuş, tarihi eserler zarar görmüştü.
Londra tarihindeki en büyük yangın “Büyük Londra Yangını”ydı. 2 Eylül 1666’da başlayan yangın; üç gün içinde şehrin büyük bölümünü yok etti ve 5 Eylül’e kadar sürdü. Yangın sırasında resmi binaların çoğu, eski St. Paul Katedrali, 87 kilise ve yaklaşık 13 bin ev yandı.
Yangın kralın fırıncısının Londra köprüsü yakınlarındaki Pudding Yolu’nda bulunan evinde yaşanan bir kaza sonucu başladı. Pazartesi aralıksız olarak, salı günü ise bir süre şiddetle esen doğu rüzgarı yangını daha da şiddetlendirdi. Çarşamba günü hafifleyen yangın perşembe günü söndürüldeyse de aynı günün akşamı Temple’da yeniden başladı. Sonunda bazı evler barutla havaya uçurularak yangın denetim altına alındı.
Samuel Pepys’in günlüğünde verilen bilgilere göre; yangın sırasında Thames Irmağı yangından kurtulabilen insanlar ve onların eşyalarını taşıyan teknelerle doldu taştı. Bazı kişiler Hampstead ile Highgate tepelerine kaçtı ve evsiz kalan Londralıların çoğu Moorfield’a sığındı.
Yangından birkaç gün sonra kentin yeniden yapımı için Christopher Wren, John Evelyn ve Robert Hooke tarafından krala üç ayrı plan sunuldu. Ama şehrin yerini değiştirmeyi öngören bu planların hiçbiri kabul görmedi ve sonunda kentin eski planına göre inşa edilmesi kararlaştırıldı. Bununla birlikte St. Paul Katedrali ile çevresindeki kiliselerin yapımı, Wren’in çalışmaları sonucu tamamlandı. Hooke ise daha mütevazı bir görev üstlenerek evlerin tasarımını yaptı.