Başlangıçta “Basit bir polisiye olay” olarak değerlendirilen skandal, 1973 yılında, davaya bakan yargıç John Sirica’nın dava sanıklarından birinin kendisine yazdığı mektubu açıklamasıyla karıştı. Sanık: “Olayın gerçek nedenlerinin ortaya çıkmasını engelemek isteyen bazı kişilerin ağır siyasi baskılar kurduğunu” söylüyordu.
Olayın birden bire siyasi bir boyut kazanmasından sonra soruşturma derinleştirildi. Uzun inceleme ve araştırmaların sonunda Nixon, “Gizli dinleme” olayıyla ilişkisini kabul etti ve 1974 yılının Ağustos ayında istifa etmek ozurnda kaldı. Olay günü gününe şöyle gelişiyordu:
17 Haziran 1972: Elektronik dinleme aygıtları taşıyan 5 adam Demokrat Partinin Watergate Merkez Binası’nda yakalandı.
23 Mart 1973: Yargıç John Sirica, Watergate Merkez Binası’nda yakalananlardan James Mc Cord tarafından kendisine yazılan mektubu açıkladı. Mektupta sanıkların konuşmaktan kaçınmaları için ağır siyasi baskı altında oldukları bildiriliyordu.
16 Temmuz 1973: Senato Watergate Komitesi Mayıs’ta toplandı. Toplantı TV’de canlı olarak yayınlandı. Beyaz Saray’ın eski danışmanlarından Alexander Butterfiekk Nixon’un 1971’den beri, Oval Ofis’teki konuşmalarını gizlice teybe aldırdığını açıkladı.
20 Ekim 1973: Nixon, Beyaz Saray’ın teyplerinin açıklanması için savcının yaptığı çeşitli çağrıları aylarca geri çevirdikten sonra “bazı” kasetleri vermeyi kabul etti. Özel savcı Archibald Cox, tüm teyplerin teslim edilmesinde ısrar etti. Nixon, Archibald Cox’un görevden alınmasını emretti. Adalet Bakanı Elliot Richardson ise bu emre uymayı reddetti ve istifa etmeyi uygun buldu.
17 Kasım 1973: Gazetecilerle yaptığı bir sohbette Nixon: “Halk başkalarının bir sahtekar olup olmadığını bilmelidir. Ben sahtekar değilim” dedi.
26 Kasım 1973: Beyaz Saray, bazı teypleri Federal Jüri’ye teslim etti. Demokrat Parti merkezine girmesinden sonra kaydedilen bir teypte 18.5 dakikalık bir boşluk olduğu saptandı. Uzmanlar, bu süre içindeki konuşmaların teypten silindiğini ortaya çıkardılar.
9 Mayıs 1974: Temsilciler Meclisi Adalet Komisyonu, Nixon hakkında soruşturma başlattı.
5 Temmuz 1974: Los Angeles Times gazetesi Şubat ayında Federal Watergate Jürisi’nin Nixon’un Watergate olayına karıştığına inandığını açıkladı.
9 Temmuz 1973: Beyaz Saray, Mayıs’ta bazı teyp kayıtlarını açıkladı. Ancak Nixon tüm kayıtları vermemekte ısrar ediyordu. 9 Temmuz’da Watergate Komitesi, Beyaz Saray’ın teslim ettiği kasetlerdeki konuşmaları değiştirdiğini açıkladı.
24 Temmuz 1974: Yüksek Mahkeme oybirliği ile aldığı kararla, ABD başkanının Beyaz Saray kayıtlarını saklayamayacağını ve tümünü teslim etmesi gerektiğini açıkladı. Nixon karara uyacağını bildirdi.
30 Temmuz 1974: Temsilciler Meclisi Komitesi Başkan Nixon’ın adaleti engellediği, başkanlık yetkilerini kötüye kullandığı ve Kongre tahkikatını geciktirdiği yolundaki suçlamaları kabul etti.
5 Ağustos 1974: Nixon, Watergate olayından 6 gün sonra yapılan konuşmaları içeren teyp kayıtlarını teslim etti. Başkan, Watergate olayından haberdar olduğunu kabul etti.
8 Ağustos 1974: Nixon, istifasını açıkladı. Ertesi gün başkanlığa Gerard Ford getirildi. Bir ay sonra Gerard Ford başkanlık yetkilerini kullanarak Nixon’u bağışladığını açıkladı.