Cezayir’in bağımsızlık isteği, Fransa’da az kalsın bir iç savaşa neden oluyordu. Fransa De Gaulle’ün başa geçmesi ile toparlandı. Cezayir itilafına çözüm bulmak için Evian’da düzenlenen ilk konferansta önce bir sonuç alınamadı ama sonunda Fransa Cezayir’e bağımsızlık kapılarını açtı.

Cezayir ihtilafına bir çözüm yolu bulmak için Evian’da, 1961’de 20 Mayıs’tan 13 Haziran’a kadar süren ilk konferans toplandı. Fransız heyeti başkanlığını Louis Joxe, Milli Kurtuluş Cephesi başkanlığını ise Belkasem Kerim yapıyordu. Bir anlaşmaya varılamadı.

11-17 Şubat 1962 arası, görüşmeleriyle Rousses’da yeniden başlandı ve varılan anlaşmalar, Trablus’ta toplanan Cezayir İhtilali Milli Konseyi’ne sunuldu. Nihai konferans yine Evian’da, 7-13 Mart 1962’de toplandı. Görüşmeleri Fransa kesiminde Joxe, Büron ve Broglie, Cezayir tarafından ise Belkasem Kerim, Ben Tobbal, Dahleb ve Yazid yönetiyorlardı.

Fransa, Cezayir’in bağımsızlığını, toprak bütünlüğünü, milletinin birliğini tanıyor; ordusunu peydelpey geri çekmeyi ve üç yıl süreyle, Cezayir’in 1961’de faydalanmış olduğu yardıma eşit bir yardım sağlamayı üstüne alıyordu. Buna karşılık beş yıl süreyle, “ilmi deneyler” için üslere sahip olacak, on beş yıl süreyle Merselkebir denizi üssünü kullanacaktı. Cezayir Fransızlarına kesin uyrukluklarını seçmek için üç yıl süre verilecek ve Cezayir’in kendi kaderini tavin edebilmesi için bir oylama düzenlenecekti. 8 Nisan 1962’de Fransız kamuoyu, Evian anlaşmasını onayladı. 1 Temmuz’da da Cezayir’e yapılan bir referandum sonucunda ülkenin bağımsızlığı tescil edildi.

Kasaba.works Digital Agency