Çin ve Japon savaşı, Japonya’nın 1931’den itibaren Çin toprakları üzerinde nüfuzunu genişletmesine karşı Çin’in ülke çapında direnişe geçmesiyle çıktı.
1937-38 arasında Japonya, Çin’deki milliyetçi Çan Kay-Şenk hükümetini devirmek amacıyla ülkenin doğusundaki geniş bir bölgeyi işgal etti. Bir süre her iki taraf da ilerleyemedi. Japonya kuvvetlerini Güneydoğu Asya’ya ve Batılı güçler ile müttefiklerine karşı 1941’de başlayan Pasifik Savaşı’na kaydırdı. II. Dünya Savaşı’nda müttefikler tarafından yenilgiye uğrayınca Çin’den çekilmek zorunda kaldı.
1931’den itibaren Japonlar, Mançurya’da işgal ettikleri toprakları genişletmek amacıyla bahaneler aramayı sürdürdü. 1933’de Joho, 1936’da Çahar ve Süy- yuen içlerine girdiler. Bu siyaset, Çin’de gittikçe artan tepkiler uyandırdı ve Aralık 1936’da Japonlara karşı birleşik bir cephe kurmak amacıyla Çankayşek’in Guomintang Partisi’yle, Kuzeybatı Çin’i elinde tutan Çin Komünist Partisi arasında bir uzlaşmaya varılamadı. Bunun üzerine Japonlar tahriklerini arttırdı. İlk iş olarak Pekin’deki büyükelçiliklerin muhafızlarını 2 binden 20 bine çıkardılar. Daha sonra Temmuz 1937’de Pekin’in güneybatısında Marco Polo köprüsünde olaylar çıkarmaları ve Ağustos 1937’de de Şangay Havalimanı’na birlikler indirmeleri üzerine savaş patlak verdi.
Bu savaş 1945’te Japonya’nın yenilgiye uğraması ile sona erdi. Dikkate değer olan nokta Çin ile Japonya arasındaki bu savaş durumunun Sovyet’lerde büyük endişe yaratmasıydı. Bazı sınır olayları yüzünden Ruslar Japonları yenilgiye uğrattılar, bu durum Çin’i şaşırttı. Çin ordusunun 2 milyon askerinden sadece 100 bini modern bir savaşı sürdürebilecek teşkilata sahipti ve Japonya bu avantajla Tietsin, Peking, Nankin, Han-Kou ve Kanton’u ele geçirdi. 1939 başında Japonlar Çin’in hemen hemen bütün stratejik noktalarını elinde tutuyordu ama siyasi ve iktisadi bakımdan bir kontrol sağlayamamışlardı. Çankayşenk’in planı; düşmanları durdurmak, yıpratmak ve genel çatışmalarda Çin tarafını tutması muhtemel müttefiklerle bağlantısını korumak oldu.
1938’den sonra geri çekilmeye başladı. Terk ettiği yerler arasında önemli ticaret merkezi Han-kou da vardı. Bu cehpe 2 milyon asker tarafından savunuldu ve Çang-şa Savaşları olarak bilinen bu savaşlar 1942-1944 tarihleri arasında sürdü. Çinliler Japon kuvvetlerini arkadan kuşatarak sistemli bir gerilla akınıyla ele geçirdiler. Bu insan duvarı önünde Japonlar bir milyon kişiden fazla bir kuvveti hafif birlikler veya dağ tugayları halinde yeniden teşkilatlandırarak bu cepheye bağlamak zorunda kaldılar. Kara ordusuna ait bütün uçaklar Çin’de kullanıldı. Hon-kou’da üslenmiş olan deniz kuvvetlerine bağlı stratejik bombardıman uçakları ise Sıçuan ve Guei-cou şehirleri üzerine akınlar yaptı.